Doğu Orta Afrika’da yeralan,
kuzeyinde Uganda, doğusunda Tanzanya, güneyinde Burindi ve batısında Zaire
(Kongo) ve Kivu Gölü ile çevrili bir cumhuriyettir. Başkenti Kigali , nüfusu
7.347.000 , yüz ölçümü 26.338 km2 , para birimi Ruanda Frankı , resmi dili
Kinyarwarda ve Fransızca dır.
Ülkenin bilinen
ilk yerlileri Two kabileleridir. Daha sonra Ruanda topraklarına Hutu yerlileri
hakim oldu. Bundan sonra bölgeyi Hutuları mağlup eden Tutsiler ele geçirdi. Bu
kabile, Ruanda Krallığını kurarak topraklarını önce Kral Ruganzu Bwimba
zamanında, 15. yüzyılda, genişletti. Kral Mwami Kigeri Rwabugiri döneminde, 19.
yüzyılın sonlarında ise Alman Doğu Afrikası’nın bir parçası haline getirildi.
Böylece batı sömürgeciliği ülkeyi ezmeye başladı. Bunun üzerine 1956 yılında
Hutulu Bahutu Manifesto ilk olarak haklarını talep eden grup olarak ortaya
çıktı. 1959’da iç harp patlak verdi ve Tutsi idaresi son buldu.
Ruanda sonraları,
Belçika tarafından korunmaya alınmış, bir BirleşmişMilletler manda ülkesi oldu.
1962 yılında bağımsızlığını kazandı. 1973 yılında ülkede askeri bir darbe, 1976
yılında yeniden bir Milli Kongre seçimle işbaşına geldi. 1978 yılında hazırlanan
yeni anayasa referandumdan geçti ve General Juvènal Habyarimana başkan seçildi.
General Juvènal, hala başkanlığa devam etmektedir (1993).
Ruanda’nın
yüzölçümü yaklaşık 26.338 km2dir. Ülke genel olarak derin vadilerle yer yer
kesilmiş dağlık ve yaylalık bir ülkedir. Kivu Gölü kıyılarındaki yükseklikler
1500 m dolayındayken, bu rakam batıya yaklaşıldıkça Virunga Dağlarında hemen
hemen 4500 m’ye kadar çıkar. Bu dağlar, Nil havzası ile Kongo havzasını
birbirinden ayırır. Ülkenin en yüksek noktası yaklaşık 4505 m yükseklikteki
Karisimbi Dağıdır. Ruanda’nın batısını örten ve ülkenin en büyük gölü olan Kivu
Gölü, Zaire ile olan sınırının bir parçasını da teşkil eder.
Nehirlerin çoğu
ülkeyi baştan başa kateder. Bunların önemlileri; Kagera, Akanyaru, Ruzizi ve
Nyewarongo nehirleridir.
Ruanda ekvatora
çok yakın olmasına rağmen, arazisinin yüksekliği sebebiyle ılıman bir iklime
sahiptir. İklimi oldukça yumuşaktır. Bazı mevsimlik değişikliklerin haricinde
yıllık ortalama sıcaklık genel olarak 18°C civarında olur. Ülkenin en sıcak ve
nemli bölgesi Kivu Gölü ve civarıdır. Ülkenin yıllık yağış ortalaması yaklaşık
1000 ila 1300 mm arasında değişir. Şubat ve mayıs ayları arasında şiddetli
yağışlar görülür.
Ruanda’nın batı
bölgesinin hemen hemen tamamına yakın bir bölümü yeşil bitki örtüsüyle doludur.
Aynı zamanda bu bölge hem tarım ve hem de hayvancılık için müsait topraklara
sahiptir. Doğu bölgesi ise umumiyetle savanalarla doludur. Bazı bölgeleri
ağaçsız çimenlik, bazı bölgeleriyse akasya ağaçları, maki ve bambu ormanları
ile örtülüdür. Yüksek dağlık bölgelerde ise daha çok muz ağaçları ve sıtma
ağaçları mevcuttur.
Kagera Milli
Parkı yemyeşil bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu parkta ülkede yetişen; zebra,
antilop, çeşitli ceylan türleri, Afrika ceylanı(impela), gazal, yaban sığırı,
aslan, leopar, su aygırı, timsah ve yüzlerce çeşit kuş gibi hayvanlar bulunur.
Ruanda’nın
Nüfusu yaklaşık 7.347.000’dir. Kilometrekareye 265 kişi olmak üzere nüfus
yoğunluğu bakımından Afrika’nın en kalabalık ülkelerinden biridir. Yıllık nüfus
artış oranı ise % 3 dolaylarındadır. Nüfusun sadece % 5’ine yakın bir bölümü
şehirlerde yaşamaktadır.
Ruanda’nın etnik yapısının % 89 gibi büyük bir bölümünü
Hutular meydana getirir. Geri kalan % 9’unu Tutsiler, % 1’ini Twalar tamamlar.
Tutsiler oldukça uzun boyluyken, Twalar pigme türü olup, oldukça kısa
boyludurlar. Tutsilere aynı zamanda Batutsi veya Watutsi de denir. Hutuların
diğer adı Bahutu ve Twaların ise Batwa’dır. Halkın çoğu tarım ve sığır
yetiştiriciliğiyle uğraşır. Nüfusun % 10’unu aşan bir kısmı Müslümandır.
Nüfusun çoğunluğu ise Katolik ve Protestandır. Ayrıca çeşitli yerli inanışlar
da mevcuttur.
Ülkenin resmi dili
Bantu dilinden gelen Kinyarwanda yerli dilidir. Hem Hutu ve hem de Tutsi
kabileleri bu dili konuşurlar. Bundan başka ayrıca Fransızca da resmi dildir.
Diğer dillerden Svahilice oldukça yaygındır. Beynelmilel bir dil olan Svahili,
Afrika’nın doğusunda konuşulur.
Halkın yalnızca %
25’ine yakın bir bölümü okuma-yazma bilmektedir. Genç nüfusun % 30’una yaklaşan
bir kısmı okul hayatındadır. Sağlık ve sosyal şartlar oldukça düşük durumdadır.
Ülkenin en
gelişmiş şehri başşehir Kigali’dir. Diğer önemli şehirleri şunlardır: İlim ve
kültür merkezi olan Butare, Kivu Gölü civarındaki sayfiye şehirleri olan
Giseyni, Kibuye ve Cyangugu’dur.
Ruanda 1962
yılında demokratik, sosyal ve bağımsız bir cumhuriyet haline geldi. 1978
yılında yapılan yeni anayasa referandumu ile General Habyarimana başkan
seçildi.
Ruanda idari
olarak 10 vilayet bölgesine, ayrıca bunlar da toplam 141 mahalli idare
bölgesine ayrılmıştır. Başkan ve meclis dört yılda bir seçilir. Millet Meclisi
47 üyeli tek meclisli bir organdır. Devlet başkanına 14 bakanlar konseyi üyesi,
iki devlet sekreteri yardım eder. Daha çok Belçika veFransa ile yakın
diplomatik münasebetleri mevcuttur. Ruanda, BM ve kısa adı OCAM olan Afrika
Cemiyeti Teşkilatı, Malgache et Mauricienne ve Afrika Birliği teşkilatı
(OUAU)na üyedir.
Ruanda nüfusunun %
95’i tarımla uğraşır. Dolayısiyle ülke ekonomisi tarıma ve hayvancılığa
dayanır. Ruanda, Afrika’nın en fakir ülkelerinden biridir. Bu duruma, mineral
kaynaklarının noksanlığı da önemli ölçüde tesir etmektedir. Ülke topraklarının
% 40’ına yakın bir bölümü ekime müsaittir.
Ülkenin
yetiştirdiği temel tarım maddeleri; mısır, süpürgedarısı, manyok, muz, fasulye,
kahve, çay, pirekapan, darı ve bezelyedir. Sığır çobanlığı Ruanda’da çok önemli
bir gelir kaynağıdır. Üç milyonun üzerinde büyükbaş hayvan mevcuttur.
Ülkenin başlıca
yeraltı zenginlikleri şunlardır: Kalay, altın, volframit ve kolonbatantalit
madenleri. Ülke sanayii mahalli ihtiyaçlara ancak cevap verebilmektedir.
Bunlardan gıda sanayii, tekstil sanayii ve kimya sanayii nispeten gelişmiş
sayılır.
Ruanda’nın para
birimi franktır. Her çeşit malzeme, alet, araç ve makina ve diğer eşyalarını
daha çok Belçika, Japonya ve Almanya’dan alır. Kahve ve çay en önemli ihraç
ürünleri olup, çoğunlukla Tanzanya ve Kenya’ya yapılır.
Turizm önemli bir
gelir kaynağıdır. Kivu Gölü güzellikleri ve Kagera Milli Parkı ve vahşi hayatı
her sene büyük miktarda turisti. Ruanda’ya çeker.
Ülkenin kara yolu
ulaşım sistemi yetersizdir. 13.173 km karayolunun ancak 1180 km’si asfalttır.
Ülkede demiryolu yoktur. Başşehir Kigali’de bir milletlerarası havaalanı
vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder