Güney Amerika'nın doğusunda yer alan bir devlet. Güney
Amerika'nın en kalabalık ve en büyük ülkesidir. Dünyanın yüzölçümü bakımından
beşinci, nüfus bakımından sekizinci büyük ülkesidir. Güney Amerika'nın yarısı
kadardır. Doğusunda Atlas Okyanusu olup bu okyanusta 7250 km kadar bir kıyıya
sahiptir. Ekvador ve Şili hariç Güney Amerika'daki bütün ülkelerle komşudur.
Tarihi
21 Nisan 1500
yılında Portekizli bir gemici olan Pedro Alveras Cabrol, Hindistan'a gidiyorum
zannıyla Güney Amerika'ya ayak bastı ve ülkeyi Portekiz kralı adına
zaptettiğini ilan etti. 1530 yıllarında Martin Alfonso de Sousa liderliğindeki
bir keşif gezisi esnasında, stratejik noktalar olan yerlere, Rio de Janerio ile
bir yıl sonra da bugünkü Santos şehrinin banliyosü olan Sao Vicente şehirlerini
kurdular. Piratiningo şehri de, 1532 yılında Sao Vicente yakınlarında yüksek
bir bögede kuruldu. Portekizlerin İspanya hakimiyetine girdiği 1580'den 1640
tarihine kadar Brezilya bir İspanya sömürgesi oldu. 1640'ta Portekizliler
Brezilya'yı tekrar ele geçirdiler. Hükumet merkezi 1763'te Salvador'dan Rio de
Janerio'ya taşındı. Zira burası coğrafi ve stratejik bakımdan merkez olmaya
daha uygundu.
1698 yılında Sao
Paulo'da bol miktarda altın bulundu. Daha sonra iç kesimlere Amazon havzasına
yapılan keşif gezileri sonucu altından başka madenler de bulundu. Bölgede
çeşitli feodal gruplar ortaya çıktıysa da fazla yaşamayıp yeniden birlik
sağlandı.
1572 yılında
Brezilya'yı yönetim bakımından Salvador ve Rio de Janerio'dan ibaret olmak
üzere ikiye ayıran sistem, 17. yüzyıl çeyreğine kadar devam etti. On altı ile
on yedinci yüzyılda İspanyollar, İngilizler, Fransızlar ve Almanlar zaman zaman
bu bölgeyi ele geçirmek istedilerse de muvaffak olamadılar. 1807'de Portekiz'in
Napolyon Bonapart tarafından işgal edilmesi üzerine kral ailesi ve devletin
bazı ileri gelenleri Brezilya'ya kaçtılar ve ertesi sene hükumet merkezini Rio
de Janerio'da kurdular. Bu esnada Brezilya'nın nüfusu 2.500.000 olup, bunun
400.000'i beyaz 1.300.000 zenci ve 800.000'ini yerli halk teşkil ediyordu. Zenciler
büyük şekerkamışı çiftliklerinde ve madenlerde çalıştırılmak üzere 1538 yılında
Afrika'dan köle olarak getirilmişlerdi. 1819'da Napolyon'un Avrupa devletlerine
yenilmesi üzerine Portekiz kralı, yeğeni Don Pedro'yu, Brezilya Genel Valisi
bırakarak Portekiz'e geri döndü.
1822'de Portekiz
parlamentosu ilk koloni statüsüne geri dönmek isteyince, Brezilyalılar, Don
Pedro Jose Boni Facia deAndrada Silvan'ın liderliğinde bağımsızlık
hareketlerini başlattılar ve 7 Eylül 1822'de bağımsızlıklarını ilan edip, 1824'te
liberal bir anayasa kabul ettiler. Düzensiz savaşlardan sonra Portekizliler
Brezilya'nın bağımsızlığını kabul etmek zorunda kaldılar. Brezilya 1889 yılına
kadar krallıkla idare edildi.
Latin Amerika'da en uzun süre krallıkla idare edilen tek
ülke Brezilya idi. 1831 yılında Don Pedro, oğlu İkinci Don Pedro'ya tahtı terk
etmek zorunda bırakıldı. İkinci Don Pedro zamanında modern Brezilya'nın
temelleri atıldı. 1888'de 800.000 köylüye hürriyet verildi. 1889'da kansız bir
darbe ile krallık idaresi yıkılarak cumhuriyet idaresi kuruldu. 1914'te siyasi
birliği temin eden Brezilya, bütün dünya ülkeleri tarafından tanındı.
İstikrarsız bir ülke olup, sık sık anayasa değişiklikleri ve ihtilaller
olmaktadır.
Fiziki Yapı
Brezilya'nın en kuzey ve güney noktası
arasındaki noktayla doğu ve batı noktaları arasındaki mesafe hemen hemen
birbirine eşittir (4225 km). Genel olarak yüzey şekilleri iki geniş kategoride
incelenir.
1. Kuzeyde Amazon Nehri havzasının, batıda Parana ve Paraguay
nehri sisteminin geniş düz ovaları.
2. Doğudaki Brezilya yüksek yaylaları ve kuzeyindeki Cuiana
yaylalarıdır.
İki geniş nehir sistemi, iki yüksek dağlık
bölge arasında sınırsız bir hal alır. Hemen hemen bütün Brezilya'nın yarısından
fazlası deniz seviyesinden 200 metreden az yüksek yerler olmasına rağmen,
nüfusunun hakim kısmı daha ziyade yüksek yerlerde bulunur. Ülkenin hemen hemen
% 4'ü deniz seviyesinden 900 m yüksekliğin üzerindedir. Brezilya'nın en yüksek
dağı Pico da Bandeira olup, 2890 m'dir.
Akarsular: Büyük
Amazon Nehri dünyanın en geniş ve çok su taşıyan nehridir. Peru'da And
Dağlarının doğusundan çıkar ve Brezilya ovaları içinde akar. Atlas Okyanusundan
Peru içlerine kadar nehir taşımacılığına elverişlidir. Denize döküldüğü yerde
muhtelif kanallar ve birçok adalar meydana getirir. En büyük ada Marajo Adası
olup, 26 km2dir. Amazon'un önemli kolları, Tocantins, Araguaia, Xingu ve
Topajostur. Diğer önemli nehri, Parana Nehridir.
Göller:
Brezilya'da iki önemli göl vardır. Bunlar Lagoa dos patos ve Lagoa'dır.
İklim
Genel olarak
Brezilya'nın iklimi her tarafta aynı olduğu zannedilirse de, ülkede çeşitli
iklim farklılıkları görülür. Brezilya'da görülen en yüksek sıcaklık kuzeydoğu
alçak bölgelerinde kaydedilmiştir. Burada absorbe edilen yüksek miktardaki
güneş ışınları, sıcaklığı 38°C'ye kadar yükseltir. Kuzeyde Amazon Havzasında
elde edilen sonuçlara göre senenin çoğu nemli ve sıcak geçmektedir. Yıllık
yağış ortalaması 2000 mm'dir. (Bkz. Amazon Havzası)
Kuzeydoğu
sahilleri tropikal nemli bir iklime sahip olup, kışla beraber gelen yağışlı
mevsim (mayıstan ekime kadar) kuzey sahillerine soğuk hava getirir.
Kuzeydoğudaki nemli bölgelerin iç kesimleri çöldür. Brezilya'nın kuzeydoğusunda
Sertao denilen sürekli kurak bölgelerde kaktüs ve diğer bitkiler bulunur.
Amazon bölgesi hariç yaz mevsimi yağışlı mevsimdir. Senenin geri kalan
zamanında hava normal geçer. Genelde sahilden içeri gittikçe yağışlar artar.
Ancak nemli yağmur getiren sert rüzgarlar, iç kısımlara gittikçe dağ
engelleriyle karşılaşır. Sao Paulo'nun tam güneyinde İtapanhau bölgesinde Serra
do Mar bariyeri (seti) senede 4500 mm yağmur düşmesine sebeb olur.
İklim şartlarını
kontrol eden en önemli faktör, yüksekliktir. Çünkü ortalama 300 m yükseklik
için yaklaşık 1,8°C sıcaklık düşer. Bu sebeple 20° güney enleminde yer alan ve
850 m yükseklikteki Belo Norizonte şehrinde yıllık sıcaklık ortalaması
20°C'dir. Güney Brezilya'daki 900 metre yükseklikteki platolarda çoğu zaman kar
yağmaktadır.
Bitki Örtüsü ve Hayvanlar
Bitkiler
genellikle iklim ve toprak durumuna sıkı sıkıya bağlıdır. Brezilya bitkileri üç
grupta incelenir.
Ormanlar: Hemen
hemen Brezilya'nın yarısı ormanlarla kaplıdır. Ormanlar dört ana grupta
toplanır: Selva, mata, araucaris, caatinya. Amazon Havzasında yer alan
ekvatoral sığ yağış ormanlarındaki ağaçlara "selva" denir. Dünyanın
en büyük tropikal yağışlı ormanlarıdır.
Ziraat terimleri
arasında çok manidar bir terim de Doğu Brezilya'nın tropikal, yapraklarının
yarısını döken "mata" tabiridir. Bu ormanlar Brezilya'da iyi toprağın,
humusun ve geniş çiftliklere müsait yerlerin bir sembolüdür. Bu ağaçlar
kesilerek ziraat için organik bakımdan zengin topraklar elde edilmektedir.
Brezilya'nın
güney yüksek dağlarındaki ormanlarda bulunan "araucaria" ağacı,
Brezilya'da inşaat kerestesi olarak çok kullanılır. Bilhassa hızla gelişen
şehirlerde dökülen betonlara şekil vermek için, yapı malzemesi olarak
kullanılmaktadır. Ancak çok fazla kesim yapıldığı için tükenme tehlikesiyle
karşı karşıyadır. Caatinga denilen dikimli orman, ülkenin kuzeydoğu bölgesinde
bulunur. Burada Lokustlar ve çöl bitkileri bulunur.
Savanlar: Genel
olarak otluklar bakımından Brezilya'nın merkez kısmının büyük bir bölümünü
kaplar. Brezilya'nın yeni başşehri Brasilia bu savan bölgesinde kurulmuştur.
Kuzey Amerika'daki çayırlar kadar bir münbit arazi değildir.
Otlaklar: Campos
denilen otlakların başlıcaları Brezilya'nın güneyinde ve bazı iyi sulanan
merkez platolarda yer alır. Amazon bölgesinde de otlak araziler bulunur.
Brezilya'da
hayvanlar, bilhasa balıklar, kuşlar ve böcekler yönüyle çok farklılıklar
gösterir. Asya, Afrika hatta Kuzey Amerika ile mukayese edilirse Brezilya'da
bazı büyük memeliler bulunmamaktadır. Kuzeydeki ormanlar hayvanlar bakımından,
bilhasa maymun ve kuşlar bakımından zengindir. Balık gibi bazı hayvanlardan
ticari olarak istifade edilir. Böcekler tarım için ciddi tehlike arz
etmektedir. 200 çeşitten fazla zehirli yılan mevcuttur. Ancak yılanlar nadir
olarak meskun yerlerde görünmektedir. Birçok vahşi hayvanlar avlanmak sebebiyle
ortadan kaybolmuşlardır.
Nüfus ve Sosyal Hayat
Nüfus: Brezilya,
sosyal bünyesi bakımından çok büyük farklılıklar arz eder. Güney kesimleri,
daha fazla şehirleşmiş, daha fazla (tarım dahil)sanayileşmiş ve siyasi ve
sosyal ağırlığa sahiptir.
Kuzey ve
kuzeydoğu kesimleri ise, kırsal bölgeler olup, daha ziyade aristokratlaşmıştır.
Bu sebepten dolayı tarihçiler Brezilya'dan bahsederlerken, kuzey ve
kuzeydoğudaki an'anevi ziraatle meşgul olan aristokrat sınıfla, güney
kesimindeki sanayileşmiş demokrat sosyal sınıfı birbirinden ayırırlar.
Brezilya'da nüfus
artışı çok fazladır. Yirminci asrın sonlarında dünyanın en kalabalık
ülkelerinden birisi olacağı tahmin edilmektedir: Brezilya nüfusu 4 etnik
gruptan meydana gelmektedir: Yerli Kızılderililer, KoloniciPortekizliler,
Afrika zencileri ve 1850'den beri Avrupa ve diğer memleketlerden gelen
göçmenlerdir. Nüfus sayımı kayıtlarına göre nüfusun % 62'si beyazlar, % 11'i
zenciler, % 27'si kahverengi derililerden meydana gelir.
Ancak farklı
ırklar arasında evlenmeler sebebiyle melez halk artmaktadır. Brezilya'ya
dışardan oldukça fazla göç yapılmıştır. Halen Brezilya'da 300.000 insan,
Portekiz doğumlu olarak yaşamaktadır. 1875 ile 1960 yılları arasında
Brezilya'ya 5 milyon Avrupalı göç etmiştir.
Halkın % 90'ı
Roma Katolik mezhebine mensuptur. % 5 civarında Protestan bulunur. Brezilya'da
diğer bir dini grup, Ruhçular (Spiritualistler)dır. Bunların 2 binden fazla
toplantı yerleri vardır. Ailede baba hakimdir. Ancak son zamanlarda bu
hakimiyet zayıflamıştır. Resmi dili Portekizcedir.
Brezilyalılar
yazın ve havanın normal olduğu kış günlerinde sokağa dökülürler. Evlerini açık,
ancak gölgeli yerlere bina ederler. Müzik ve samba halkın çok fazla rağbet
ettiği oyunlardır. Sporun her çeşidi yapılmaktadır. Bilhassa futbolda dünyada
söz sahibidir. 1958, 1962 ve 1970 yıllarında Dünya Kupasını kazanmıştır.
Nüfusun bir kısmı
sahildeki yerleşim merkezlerinde toplanmıştır. En önemlileri Sao Paulo ülkenin
eski başşehridir. Yeni kurulan başkent Brasilia, Salvodor, Parto Alegre diğer
önemli şehirlerdendir.
İdare: Brezilya 22
eyaletten meydana gelen federal bir cumhuriyettir. Başkanlık sistemi ile
yönetilir. Parlamento, Senato ve Millet Meclisinden meydana gelir. Her
eyaletten 3 senatör 8 yıllığına, millet vekilleri 4 yıllığına seçilirler.
Eyaletlerde ayrıca halk tarafından seçilen bir vali ve bağımsız yargı organları
bulunur. Okur-yazar 18 yaşını doldurmuş her Brezilyalının oy kullanması
mecburidir. Erler oy kullanamaz. 67 yaşından büyük olanlar için de oy kullanmak
mecburi değildir. Vergiler eyaletler tarafından toplanır.
Eğitim:
Okuma-yazma bilmeyenlerin oranı bazı kırsal bölgelerde çok yüksektir. Sao
Paulo, Rio Grande do Sul, Minas Geraıs'de ise düşüktür. Anayasada eğitim için
devlet gelirlerinin % 10'u ayrılmıştır. İlköğretim mecburidir. Üç çeşit ilkokul
vardır. Yaygın olanı devlet ilkokulu olup, eyalet yöneticileri tarafından idare
edilir. İkincisi belediye okulları, üçüncüsü de özel ilkokullardır. İlkokul 4
senedir ve 7 veya 8 yaşında öğrenci kabul eder. Ortaokullar Kuzey Amerika'daki
ortaokullara benzetilmektedir. Brezilya'da ilk üniversite 1920'de kurulmuştur.
Bununla beraber 20. yüzyılda da dikkate değer gelişmeler olup yeni
üniversiteler de kuruldu. Bazı üniversiteler kilisenin kontrolü altındadır. En
büyük üniversitesi Brezilya Üniversitesi olup, Rio de Janerio'dadır.
Ekonomi
Brezilya ekonomisi
İkinci Dünya Savaşından sonra kısa bir duraklama göstermesine rağmen, sonradan
büyük bir gelişme göstermiştir. Ancak enflasyon %'si bakımından dünyada en
ileri ülkeler arasında olup, binli rakamlara ulaşmıştır. 1967 ve 1986
senelerinde olmak üzere iki kere para birimi değiştirilmiştir.
Tarım:
Brezilya, sanayisinin gelişmesine rağmen, genel olarak tarım ülkesidir. Ekilen
arazinin yarıdan fazlası gıda ürünleri olmasına rağmen yine de gıda ihtiyacının
bir kısmını dışardan ithal etmektedir.
Brezilya
dünyanın en büyük kahve üreticisi ve ihracatçısıdır. Ancak bu kahve Amerika
kıtasındaki ülkelerin ihtiyacını ancak karşılamaktadır. Pamuk üretimi de
gelişmiş olup, kahve ile birlikte döviz kaynağını teşkil etmektedir.
Şekerkamışı ve kakaonun da az bir kısmını ihraç etmesine rağmen, büyük bir kısmını
iç tüketim için kullanmaktadır.
Değerli
kerestelik ağaçlar, pirinç, taze fasulye, pamuk, kahve, şekerkamışı, kakao ve
mısır başlıca ürünleridir. Ülkenin bazı yerlerinde az miktarda portakal, muz,
yerfıstığı, tütün, elyaf ve bazı sebzeler yetiştirilir.
Brezilya sığır
yetiştiriciliğinde, dünyanın önde gelen ülkelerindendir. Çiftliklerde bol
miktarda et için sığır yetiştirilir. Brezilya'da ziraat iki gruba ayrılır:
1. Rio de Janerio'nun kuzey kısımlarında
iptidai usullerle yapılan ziraat;
2. Ülkenin güneyinde daha çok modern
aletlerle yapılan ziraattır.
Ormancılık ve
balıkçılık: Brezilya'da ormanlardaki araucaria ağaçları kerestecilikte yaygın
olarak kullanılmaktadır. Amazon ormanlarındaki ormanlar, yeni yeni üretime
girmektedir. Balmumu, kabuklu bitkiler, zamk ağacı, pazarlanabilir orman
ürünleridir. Ancak bu bitkilerin hiçbiri henüz pazarlama ortamına
girmemiştir.Orman ürünleri aynı zamanda tıp sahasında da kullanılır. İpeka
şurubu, kokain, afyon vb. uyuşturucular bu tip orman ürünlerinden elde edilir.
Balıkçılık gün geçtikçe artmakta ve ülke ekonomisine büyük katkıda
bulunmaktadır.
Sanayi: Son
yıllarda Brezilya mamul sanayi ürünleri ihracatı, tarım ürünlerinden daha fazla
olmuştur. Sanayide elektrik ve enerji açığını önlemek için dünyanın en büyük
hidro-elektrik santralını kurmuştur. 1976'da başlanılan bu İtaipu Barajı
1980'de tamamlanmış olup senede 100 milyar kilowatt/saatten fazla elektrik
enerjisi üretebilmektedir. 1977'de Almanlarla teknik işbirliği yapılarak
nükleer santraller işletilmeye başlanmıştır. Demir-çelik, dokuma, kağıt, cam,
tekerlek, plastik vb. imalinde fabrikalar kurularak, kendi kendine yetecek hale
gelmektedir. Yıllık çelik üretimi 20 milyon tona ulaşmıştır.
Madenler: Brezilya
zengin maden yataklarına sahiptir. On sekizinci yüzyıldan itibaren zengin
altın, elmas madenleri bulunmuştur. Brezilya aynı zamanda dünyanın en bol demir
rezervlerine sahiptir. Amapo bölgesinde bol miktarda manganez çıkarılır.
Salvador yakınlarında petrol bulunmuştur. Brezilya'da çok az kömür yatakları
bulunur. Dışardan ithal yolu ile açığını kapatır.
Ulaşım:
Brezilya'nın ulaşım güçlüğü önemli meselelerdendir. Coğrafi yapısından dolayı
modern kara yollarının kurulması gecikmiştir. Yeni yeni ulaşım gelişmekte ve
modern hava limanları kurulmaktadır. Amazon nehri ve kolları üzerinde gemicilik
ve taşımacılık ileri bir seviyededir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder