Asya’nın
doğusunda Kore Yarımadasının 38° enleminin güneyinde kalan bir devlet.
Kuzeyinde Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, batısında Sarıdeniz, doğusunda
Japon Denizi, güneyinde Doğu Çin Denizi bulunur. Başkenti Seul dur. Nüfusu 43.663.000 , yüz ölçümü 98.454 km2 , para
birimi Won , resmi dili Korece dir.
Kore tarihi M.Ö. 3000 yılına kadar uzanır.
Çin’in eline geçtikten sonra, Budizm ve Çinlilerin etkisinde kaldı. Daha
sonraları 7. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar değişik hanedanların idaresi altında
bağımsız olarak yaşadı. 1910 yılında Japonlar Kore’yi işgal ederek koloni
haline getirdiler. Bu durum, 1945 yılına kadar sürdü. İkinci Dünya Harbinde
Japonya’nın yenilmesinden sonra Güney Kore’yi ABD, Kuzey Kore’yi de Rusya işgal
etti. Böylelikle kuzeyde komünist rejim, güneyde demokratik rejim kurulmuş
oldu.
25 Haziran 1950’de Rus subaylarının
kumandasındaki Kuzey Kore birlikleri, yarımadanın tamamına komünizmi kabul
ettirmek için Güney Kore’ye saldırıp istila etti. Bunun üzerine BM., Güney
Kore’nin kurtarılmasına karar verdi. Bölgeye BM askerleri gönderildi. Bu orduya
Türkiye, bir tugayla katıldı. İşgalci komünist birliklerin Güney Kore’den
çıkarılması için Mehmetçik büyük başarı gösterdi. Mehmetçiğin zaferi bütün
dünyaya yayılarak takdir topladı. Yapılan görüşmeler neticesinde 27 Temmuz
1953’te ateşkes imzalandı. 38. Paralel Güney Kore ile Kuzey Kore arasında sınır
kabul edildi. Savaş sonrası, Başkanlık sistemine dayalı demokratik rejime
geçildi. Kuzey Kore ile birleşme devamlı gündemde olup, yakın bir zamanda tek
devlet haline gelmeleri ümit edilmektedir.
Güney Kore’nin
güney ve batı kıyıları çok girintili ve çıkıntılıdır. Birçok yarımada ve küçük
adalarla çevrilmiştir. Bu kısımlarda, Pusan ve İnchon en önemli
limanlarındandır. Doğu bölümü dağlık olmasına rağmen, batı bölümü geniş
alanlar, ovalar ve tepelerle kaplıdır. Doğu bölümünde tabii limanlar da yoktur.
Genellikle dağlıktır. Fakat dağlar yüksek değildir. En yüksek dağı, 1915 m ile
Chiri San Dağıdır. Önemli nehirleri arasında Naktong, Han ve İnchon ırmakları
sayılabilir.
Kore’nin iklimi,
kışın karalardan esen soğuk rüzgarların, yazın Pasifik’ten esen sıcak ve nemli
muson rüzgarlarının etkisindedir. Ülkenin yüzey şekilleri iklimi etkiler. Muson
rüzgarları sayesinde bitki örtüsü arasında tropikal bitkiler de yer alır.
Yıllık yağış ortalaması 1270 mm’dir. Güneyde Eylül ayında sık sık tayfunlar
görülür. Ülkede en düşük sıcaklık ortalaması 3°C, en yüksek sıcaklık ise
24°C’dir.
Eskiden
ormanlarla kaplı olan ülkede denetimsiz kesim, yangın ve hastalık yüzünden
ormanlar kalmamıştır. Fakat dağınık çam ve bambu ağaçları vardır.
Maden bakımından
zengin sayılmaz. Fakat tungsten üretiminde önde gelen ülkelerdendir. Ayrıca
kömür, demir, fluorin, grafit, altın, bakır ve kurşun az miktarda çıkarılır.
Kore nüfusu, 1945
yılında 15 milyon iken, Kuzey Kore’den gelen göçmenler yüzünden bugün 43
milyonu geçmiştir. Halkın % 32’si şehirlerde yaşar. En büyük şehir, başşehir
Seul’dür. Kore, Çin ile Japonya arasında bir köprü olmasına rağmen, kendilerine
has bir kültür geliştirmiştir. Köylerde yaşayan Koreliler, yüzyıllar önceki
gibi giyinir ve yaşarlar. Şehirlerde yaşayanlar ise batı dünyasının
etkisindedirler.
Halkın büyük kesimi
Konfüçyanizm ve Budizm inancındadırlar. % 10 kadar Hıristiyan vardır. Kore Türk
tugayının tanıttığı İslamiyet, her geçen gün yayılmaktadır. Halkın kullandığı
ve resmi dili Korecedir.
Eğitimi:
Eğitim 6-12 yaş arasında mecburi ve ücretsizdir. Ülkede okur-yazar oranı %
92’dir. Güney Kore’de 72 üniversite ile 82 yüksek okul vardır.
1972 Anayasasıyla yürütme görevi, Ulusal
Konferans tarafından 6 yıl için seçilen Devlet Başkanına verilmiştir. Kanun
yapma görevini üzerine alan Millet Meclisinin 276 üyesi vardır. Meclis üyeleri
4 yıl için halk tarafından seçilirler. Başkanın meclisi feshetmek yetkisi
vardır.
Ülke
ekonomisinin temeli tarıma dayanır. Bunun yanında balıkçılık ve çıkarılan
tungsten madeni sanayi ve ekonomide önemli yer tutar.
Tarım: Kore
Yarımadasının verimli toprakları, Güney Kore sınırları içinde kalmıştır. Halkın
başlıca besin maddesi olduğundan, pirinç ekimi önemli yer tutar. Pirinç
üretimi, 7 milyon tonun üzerindedir. Ülkede pirinçten başka buğday, arpa,
patates, soya fasulyesi, tütün ve şekerkamışı yetiştirilir.
Balıkçılık: Ülkenin önemli gelir kaynaklarından
birisi de balıkçılıktır. Ülke topraklarının üç tarafı denizle çevrili olduğu ve
açık deniz balıkçılığı yaptığı için, ihraç edilecek kadar balık avlanır.
Sanayi: Yarımadanın ikiye bölünmesinden sonra
Güney Kore dışarıdan sağladığı kredilerle sanayisini hızla geliştirmiş ve
çeşitli sanayi ürünleri ihraç edecek duruma gelmiştir. Dokuma, kağıt,
kontrplak, elektrik ve elektronik aletler yapımı ileri düzeydedir. Ayrıca
plastik maddeler, boya, gübre, çimento, cam fabrikaları ve araba fabrikaları
vardır. Motor sanayii de kurulmuştur.
Ticaret: Güney Kore dışarıya, dokuma,
kontraplak, elektronik aletler, kara taşıtları, elektrik gereçleri, tungsten,
balık ve balık ürünleri ihraç eder. En çok giyim eşyası satan ülkeler
arasındadır. Dışarıdan ise makina ve tahıl alır. Güney Kore’nin ticaret yaptığı
ülkelerin başında ABD, Japonya ve Hong Kong gelir. Yıllık ihracat tutarı 20
milyar dolar civarındadır.
Ulaşım: Ülkeden kara ulaşımı, karayolları ve
demiryolları ile sağlanmaktadır. Demiryollarının uzunluğu 6340 km, karayollarının
uzunluğu ise 54.689 km’dir. Bu yolların % 57’si asfalt kaplanmıştır.
Yarımada ülkesi
olduğu için denizcilik gelişmiştir. Önemli limanları Psan ve İnchon
limanlarıdır. Hava ulaşımı Güney Kore Hava Yolları ile sağlanmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder